Het voorbeeld (voor de ombouw in 2004), foto René Kokert
Het beeld van de stationsomgeving in Filisur wordt grotendeels bepaald door drie markante gebouwen en een rij geknotte bomen langs de Bahnhofstraße. Ik wilde op mijn te bouwen modelbaan de sfeer van Filisur beleven. Die elementen moesten dan ook op mijn modelbaan blikvangers worden. De gebouwen waren verkrijgbaar als bouwpakket van het Zwitserse Pirovino.
Een jaar na de start van de bouw van de modelbaan waagde ik de stap: De aanschaf van het stationsgebouw Filisur (van voor 2004).
Het bouwpakket omvatte veel, heel veel kleine onderdelen die volgens een vaste volgorde nauwgezet verlijmd moesten worden. Vooral geen haast hebben en steeds weer goed kijken en nadenken! De te monteren vensters waren ragfijn uitgevoerd. Een venster opbouwen uit vijf lagen dunmateriaal vergt niet alleen een vaste hand maar vooral veel tijd en rust.
Een nadeel was de beperkte handleiding. Alleen de grote lijnen werden aangegeven met daarbij wat voorbeeldplaatjes. Ik moet toegeven, het essentiële stond er in, maar ik was meer bezig met nakijken en uitzoeken dan met monteren.
Daarbij kwam ook nog dat het model op enkele delen onjuist was en daarom ook aangepast moest worden.
Zo was de "Postanbau", het lage gedeelte op de foto, veel te breed. Het deel rechts van de verticale balk in de kopgevel was er niet!
Ook het dak op het hoofdgebouw was niet juist, het stak te veel uit over het spoor.
En in het platte dak van het bijgebouw zat een verspringing die niet in het model was opgenomen.
Ik moet hierbij Thomas Frei bedanken voor zijn opmerkingen in het Albulamodellforum. Hij gaf deze fouten aan en hij heeft mij foto's verstrekt van het voorbeeld. Ik kreeg een ook groot bestand van Bernhard Stähelin. Het model is alleen voorbeeldgetrouw geworden door deze attente Zwitserse modelbouwers. Mijn grote dank daarvoor!
Twee weken later begon er wat kleur te komen op de wanden. De meeste onderdelen moesten voor monteren geschilderd worden. Alleen de geschubde bekleding kon na montage. Aan de perronzijde (op het noorden) was de bekleding veel lichter gebleven.
De kleur van het blanke hout is verkregen door het te schilderen met Vallero 70.834 "natural woodgrain" en een verdunde wash met Vallero 76.506 "rust".
Wekenlang bouwen aan slechts één gebouw. Ik had niet verwacht dat dit werk zo veel plezier zou geven. Het was wel raar om details zo af te werken dat deze alleen onder een loeplamp of met een fototoestel op macrostand zichtbaar werden. Ik publiceerde de voortgang op mijn Blog en in het Albulamodellforum en de reacties daarop gaven mij veel motivatie om door te gaan.
Het was best leuk om aanwijzingen te krijgen van Zwitserse modelbouwers!
Met deze modelbouw werden weer grenzen overschreden. Niet alleen figuurlijk maar dus ook letterlijk!
De onderdelen van ramen en deuren waren soms slechts 0,2 mm dik..... Dat was loepwerk! Liesbeth maakte er maar een foto van.
Het mooiste werk was het maken van het dak. Wat is het jammer dat dit beeld na het aanbrengen van het dak niet meer te zien zal zijn. Het geeft je een gevoel dat er echt gebouwd wordt!
Dit was ook een fase waarbij nagedacht moest worden wat er in het gebouw moest komen. Ik heb geen interieur aangebracht. dat zou nog veel meer tijd gekost hebben en een hoop onderzoek. Zonder binnenverlichting zie je dat niet meer terug. Ik heb er geen spijt van gekregen. Gordijntjes kwamen er wel!
Wel heb ik buitenverlichting aangebracht. daarvoor heb ik Viessmann lampjes 6337 (TL balk) gebruikt. De draadaansluitingen moesten in het dak verwerkt worden. Ook bij de "Postanbau" en dat gaf de nodige aanpassingen onder het platte dak.
Het dak op het hoofdgebouw heeft de typisch Zwitserse dakpannen (Herzziegel). Het dak is van gips en erg breukgevoelig. Door het dak voor de montage op de onderlaag van fineer te lijmen kan er echter van alles mee gedaan worden, zelfs zagen.
Tussen gips en fineer werd wel eerst de dakgootrand gelijmd.
Het dak is geschilderd met een verdunde Vallejo 70.910 "orange red" en daarna vervuild met Vallejo Wash 76.519 "olive green".
Het fineer met een nabootsing van latten aan de onderzijde van het dak kreeg weer de eerder genoemde Vallejo 70.834 "natural woodgrain".
De "Postanbau" heeft een plat dak waarvoor messing strookjes in het bouwpakket zaten. Van die strookje s moest een randje omgebogen worden. Zodoende ontstonden de kenmerkende velsrandjes op het dak. Dat ombuigen deed ik in een klein bankschroefje van Proxxon. Dat ging buiten verwachting heel goed. Sommige platen moesten ook nog ingekort worden.
Het schilderen gebeurde hier met een mini-verfrollertje.
De kleuren: Vallejo 70.989 "sky grey", een beetje 70.990 "light grey" en wat Koemo Rostbraun. Naderhand nog wat getamponneerd met grijze tinten.
(ik had een foto van een stukje hotel-dak als voorbeeld...…)
Dan enkele plaatjes van het model op de modelbaan, naast foto's van het voorbeeld. De foto's van het voorbeeld zijn van René Kokert.
Na twee maanden bouwtijd restte nog het aanbrengen van (niet meegeleverde) details. Ook hier kon ik niet zonder voorbeeldfoto's. Deze waren moeilijk te vinden. In mijn modeljaar 1990 was er nog geen digitale fotografie. De vele plaatjes die wel gemaakt zijn, zijn vaak niet op internet gezet. Zelf fotografeerde ik treinen, geen gebouwen. Ik had nooit gedacht dat ik dit allemaal nog eens zou nabouwen.....
Afvalbak, model 1990: fabricaat Pirovino.
Frisdrankenautomaat, grijs: fabricaat Pirovino
Tafel met krukjes: zelfbouw. Een krukje is slechts 5 mm hoog!
Plaatskaartenautomaat, model 1990: fabricaat Swiss Model Rail
Banken: zelfbouw
De borden met treintijden zaten wel in het bouwpakket.
Met de bouw van dit eerste laser-cut model heb ik mijn grenzen al overschreden. De bouw van het Hotel Grischuna zou nog verder gaan. Daarover meer op de pagina Hotel Grischuna.